یادت باشد ‎
توخلاصه تمام خواهشهای منی
چه باشی چه نباشی‎
من باتوام ‎
تپشهای این قلب عاشق به یاد توست،

 درهرطپش نام تورا زمزمه می کند
یادت باشد ‎
این تویی، سراینده تمام احساسهای عاشقانه ،دردفترشعرم
من تمام شعرهایم را باتو آغاز میکنم،
باذکرنام تو
و باتو همه را به پایان می رسانم ‎
با یاد عشق تو
یادت باشد ‎
همیشه و همه جا توعشق منی

چندتا داستان قشنگ در ادامه مطلب

سبحان الله یا فارِجَ الهَمّ و یا کاشفَ الغَم فرِّجْ هَمّی و یَسِّرْ
امری و ارحَمْ ضعفی و قِلةَ حیلتی و ارزُقنی من حیث لا اَحتَسِبُ یاربّ
العامین .
ترجمه:
منزه است خداوندی که بر طرف کننده غم ها است.

غم و مشکل من را برطرف کن،
بر ضعف و کمی چاره ام رحم کن و مرا از جایی که گمان نمی کنم روزی ده ای

پروردگار جهانیان.

حضرت محمد (ص) فرمودند : هرکس مردم را از این دعا با خبر کند در گرفتاریش

گشایش پیدا می کند. 

                                                                 بارالاها

 به قدرت بی کرانت مرا یاری ده تا به دست اورم

         آنچه را که نمی توانم فراموش کنم، و فرامش کنم آنچه را

       که نمی توانم به دست آورم.

بارالها...

از كوي تو بيرون نشود پاي خيالم

نكند فرق به حالم

چه براني،چه بخواني

... چه به اوجم برساني

چه به خاكم بكشاني

... نه من آنم كه برنجم

نه تو آني كه براني..

نه من آنم كه ز فيض نگهت چشم بپوشم

نه تو آني كه گدا را ننوازي به نگاهي

در اگر باز نگردد...

نروم باز به جايي

پشت ديوار نشينم چو گدا بر سر راهي

كس به غير از تو نخواهم

چه بخواهي چه نخواهي

باز كن در كه جز اين خانه مرا نيست پناهي...

شوقم به سيماي زيبايت هر روز فزوني گيرد.

بار خدایا باز دل به یاد تو فغان می کند.

نمی دانم در جستجوی تو دیرینه کتاب کهن تاریخ را مطالعه کنم

یا چشم بر صفحه آسمان بدوزم؟

دل را به یاد موهبتهای تو آرام کنم یا به تعریف آفریده هایت؟

خدایا، گاه که از همه نا آدمیها خسته می شوم

یاد تو تحمل زیستن را برایم آسان می سازد.

خدایا عشق زیباست اما کدامین عشق پرشور تر از عشق به توست

که یادت قلبها را به اوج لذتها می رساند و

مرگ را زیباترین پدیده ها می سازد.

خدایا، شرم مرا از آن باز می دارد که از تو چیزی بخواهم

چرا که هر چیزی را قبل از آنکه بخواهم به من داده ای.

اما خدایا سه چیز را از کسی که آفریدی دریغ مدار

که تا زنده ام توان خواندن نماز ایستاده را داشته باشم،

که  عشقت از دلم بیرون نرود و آن زمان که مرا خواندی در راه تو باشم.

ای محبوب من، ما را پاک بگردان،

پاک بمیران و پاک محشور بگردان که تو رب العرش العظیمی

خبـــــر بــــــه دورترین نقطه ي جهان برسد

نشد که او به منِ خسته بــی گمان برسد

شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشمِ خودت

کسی کــــــه سهم تو باشد به دیگران برسد

چه می کنی؟ اگر او را که خواستی یک عمر

بـــه راحتی کسی از راه نـاگهـــــــان برسد،...

رهــــــا کنی بــــــرود از دلت جــدا بـــــاشد

به آن کـــه دوستش نداشته به آن برسد

رهـــــــا کنی بروند و دو تا پرنده شوند

خبر بـــه دورترین نقطه ی جهان برسد

گلایـــه اي نکنی بغض خـویش را بخــــــوري

که هق! هق!... تو مبادا به گوششان برسد

خدا کند کــه... نه! نفرین نمی کنم... نکند

به او کـــــــه عاشق او بوده ام زیان برسد

خدا کند فقط این عشق از سرم برود

خدا کند کــه فقط زود آن زمان برسد

دَرْ زُلْفِ چونْ کَمَنْدَشْ اِیْ دِلْ مَپیچْ کانْجا 

سَرْها بُریدِهْ بینیْ بی جُرم و بی جِنایَتْ...

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت

گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم

یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس

گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا

سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی

جانا روا نباشد خون ریز را حمایت

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود

از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود

زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت

ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم

یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

این راه را نهایت صورت کجا توان بست

کش صد هزار منزل بیش است در بدایت

هر چند بردی آبم روی از درت نتابم

جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت

عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ

قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

خداوندا...

خداوندا تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم

مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را

مبادا گم کنم اهداف زیبا را

مبادا جا بمانم از قطار موهبتهایت

مرا تنها تو نگذاری

که من تنهاترین تنهام؛ انسانم

خدا گوید :

تو ای زیباتر از خورشید زیبایم

تو ای والاترین مهمان دنیایم

تو ای انســــان !

بدان همواره آغوش من باز است

شروع کن ...

یک قدم با تو

تمام گامهای مانده اش با من...

خدایا حفظ کن کسی را که دوستش دارم

و یاورش باش در گرداب مشکلات

و صدایش را بشنو وقتی تو را میخواند

و خوشبختش کن بخاظر قلب پاکش...

ایستادن اجبار کوه بود و رفتن سرنوشت آب
افتادن تقدیر برگ و صبر پاداش آدمی
پس بی هیچ چشم داشتی حراج محبت کنیم که 
همه ما فقط خاطره ایم.

عادت می کنیم :
به داشتن چیزی و سپس نداشتنش !
به بودن کسی و سپس به نبودنش !
تنها عادت می کنم ، اما فراموش هرگز !

ای قلم سوزلَرین دَه اَثریوخ «ای قلم در حرف هایت اثری نیست»

آشنا دَن مَنَه بیرخَبَر یوخ «از آشنا برای من خبری نیست»

گَلدی بو جومعَه دَ گِشدی آلله «این جمعه هم آمد و گذشت ای خدا»

فاطمَه یوسیفینَّن خبر یوخ «از یوسف فاطمه(س)خبری نیست»

یاندی پروانَه لَرشمعِ سوندی «پروانه سوخت و شمع زندگیش خاموش شد»

آیریلیقدان اورَه قانَه دوندی «از جدایی دل ها خون شد»

شَأنیدَه رُتبَه دَه بی بَدَل سَن «در شأن و مقام بی همتایی»

هرگوزَل دَن آقا سَن گوزَل سَن «از هرزیبایی آقا تو زیباتری»

کیم دییر آیریلیق در دَه سال ماز؟ «چه کسی می گوید جدایی انسان را دردمند نمی کند؟»

عاشیقین صبرینی اَل دَن آلماز؟ «وصبرِ عاشق را لبریز نمی کند؟»

ای گوزوم یول لارا باخ داریخما «ای چشمم به راه نگاه کن و دل تنگ مشو»

گون همیشَه بولوت آت دا، قالماز «چون که خورشید همیشه زیر ابر نمی ماند»

قونچَه گول لَر نَه اندازَه سُل سون «غنچه ی گل چقدر پرپر شود؟»

قلبیلَر قویما قانیلَه دُلسون «مگذار قلب ها خون شود»

گَلدی بو جُمعَه دَه گَلمَدین سَن «این جمعه هم آمد ولی شما نیامدید»

گون سایِم جمعه ی دیگَر اولسون «روزها را می شمارم تا جمعه ی دیگر برسد»

ای “صفایی” هَلَه دُز فراقه «ای “صفایی” صبر کن در فراقش»

یول سالاخ بیزدَه بیردَه عراقَه «تا بارِ دیگر مسیرمان به طرف عراق بیفتد»

قلبیلَر غُصَّه دَن داغلی قالدی «قلب ها از غصه ات داغدارشده است»

یا امام زمان گَل اَمان دی «یا امام زمان(عج)بیا و رحم کن»

کربلا یول لاری باغلی قالدی «راه های کربلا بسته مانده»

چند روزی بود که دوباره به دامان خدا بازگشته بود،

عطش زیادی برای خدایی شدن پیدا کرده بود.

هر روز عصر به سراغ پارسای شهر خود می رفت

و هر روز چیزی در مورد آئین عشق از او می پرسید

و جرعه ای آب می نوشید.

یک روز پارسا به او گفت می دانی برای آنکه راه آسمان را گم نکنیم

چه خون دل ها خورده شد و خون چه پیامبران و جانشینانی بر زمین ریخته شده؟

داستان ها را یک به یک گفت، از طوفان نوح ،

از مبارزه داوود،از شهادت یحیی،از تلاش های سلیمان از مبارزه نا برابر یک نفر به صدها نفر،

از اسارت خانواده بندگان خوب خدا (واقعه عاشورا)….

او گفت آن مبارزه های تا ریخی در روزهایی رخ داد که روز خدا نا میده می شوند.

جوان پرسید: اکنون که دیگر آن مبارزه ها وجود ندارد،

پس ما نمی توانیم کاری برای آئین آسمان کنیم یعنی ما دیر رسیده ایم؟!

آن ها که در آن زمان بوده اند منفعت برده اند

و ما دیگر نمی توانیم از مبارزه در راه خدا سهمی و سودی ببریم؟!

پاسخ شنید: هر روز روز خدا است و همه جا دشت مبارزه برای خدا.

هر روز در درون تو جدا لی است بین تاریکی و روشنا یی

و تو می توانی سیاهی را برگزینی یا سپیدی را.

همه جا میدان مبارزه است.

همه جا عرصه امتحان و انتخاب است.

در خانه ات! خیا بان! محل کار! پشت میز دانشگاه! ایستگاه اتوبوس!

پارک محله تان! همه جا! همه جا! همه جا میدان مبارزه است و همه روز، روز خدا

هر روز که برمی خیزی می توانی ا نتخاب کنی،

درسپاهیان آسمان و همراه فرشتگان باشی یا در خیل شیطا ن،

تصمیم با توست که مبارز راه نور باشی یا رهرو کوره راه ظلمت!

هرروزتان خدایی باد ….

پرنده ای به رسالت مبعوث شد ...

خداوند گفت: ديگر پيامبری‌ نخواهم‌ فرستاد،

از آن‌گونه‌ كه‌ شما انتظار داريد؛ اما جهان‌ هرگز بی‌پيامبر نخواهد ماند؛

و آن‌گاه‌ پرنده‌ای‌ را به‌ رسالت‌ مبعوث‌ كرد. پرنده‌ آوازی‌ خواند كه‌ در هر نغمه‌اش‌ خدا بود.

عده‌ای‌ به‌ او گرويدند و ايمان‌ آوردند.
و خدا گفت: اگر بدانيد، حتی با آواز پرنده‌ای‌ می‌توان‌ رستگار شد.

خداوند رسولی‌ از آسمان‌ فرستاد. باران، نام‌ او بود.

همين‌ كه‌ باران، باريدن‌ گرفت، آنان‌ كه‌ اشك‌ را می‌شناختند،

رسالت‌ او را دريافتند، پس‌ بی‌درنگ‌ توبه‌ كردند و روحشان‌ را زير بارش‌ بی‌دريغ‌ خدا شستند.
خدا گفت: اگر بدانيد با رسول‌ باران‌ هم‌ می‌توان‌ به‌ پاكی‌ رسيد.
خدا گلی‌ را از خاك‌ برانگيخت، تا «معاد» را معنا كند.
و گل‌ چنان‌ از رستاخيز گفت‌ كه‌ از آن‌ پس‌ هر مؤ‌منی‌ كه‌ گلی‌ را ديد، رستاخيز را به‌ ياد آورد.
خدا گفت: اگر بفهميد، تنها با گُلی‌ قيامت‌ خواهد شد.
و به‌ ياد دارم‌ كه‌ فرشته‌ای‌ به‌ من‌ گفت: جهان‌ آكنده‌ از فرستاده‌ و پيغمبر و مرسل‌ است،

اما هميشه‌ كافری‌ هست‌ تا باران‌ را انكار كند و با گُل‌ بجنگد،

تا پرنده‌ را دروغگو بخواند و باد را مجنون‌ و دريا را ساحر.
اما هم‌ امروز ايمان‌ بياور كه‌ پيغمبر آب‌ و رسول‌ باران‌ و فرستاده‌ باد برای‌ ايمان‌ آوردن‌ تو كافی‌ است.

کدامین شاخه گل را به خاطر مرامت تقدیمت کنم

که وجودت عطر تمام گلهاست ...

تقدیم به گلم که یادت در ذهنم و عشقت در قلبم و عطر مهربانیت در تمام وجودم است ،،
آه گلم محبت را در پاکی نگاهت و صداقت را در وجود مهربانت معنی کردم ،،
و بدان که زیبا ترین لحظه هایم در کنار تو بودن است...

من !
سخاوتمندانه "تو" را به قلبم هدیه میدهم..
و سخت لرزانم از هدایه ای چنان با شکوه!!
ای بهانه ی زیبای زنده بودنم :
سطرهای جا مانده از از شور و احساس قلبم را به تو تقدیم میکنم ..
و برای تو مینویسم..
برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست ..
برای تویی که قلبم منزلگه عـــشـــق توست…
برای تویی که تمام هستی ام در عشق تو غرق شد…
برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است..
برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست…
برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است..
برای تویی که عشقت معنای بودنم است..
برای تویی که آرزوهایت آرزویم است ..
دوستت دارم تا ..
نه!
دیگر برای دوست داشتن هایم تایی وجود ندارد..

ثانیه های زندگی ام بوی عطر تنت را به من هدیه می دهد.

از شوق دیدنت قلبم به تپش می افتد.

زندگیم عطر نفسهای تو است. با تو بودن تقدیری زیباست

در روزگار عاشقانه من و تو. 

وقتی با تو هستم همواره خواهان توام. تو تک ستاره قلب منی.

عشقم تو زیباترین بهانه برای بودن هستی.

تو تنها قرار زندگی ام شدی.

در کنج قلبم جای توست،عشق یعنی با توبودن.

تو در قلبم نشستی و وجودم

از عشق تو سرچشمه گرفته است

به یاد تمام خاطرات با تو بودن

می خواهم بنویسم از تو واین همه عشق با تو بودن

از تو و از احساس بی نهایتت

که تمام صفحات دفتر قلبم را پر کرده است

وقتی که در کنارم باشی عاشقانه هایم را برایت یک به یک می خوانم

وتو با لبخند همیشگی خنجر مهربانیت را در قلبم فرو میکنی

ومن هم با نگاه  عاشقانه ام تمام عشقم را به تو هدیه میدهم

عاشقانه ی من و تو بسیار زیباست

وقتی که من و تو اینگونه همدیگر را دوست داریم

اکنون که دستانم را لمس میکنی

گرمای دستت را احساس میکنم

چشمهایم از شوق داشتنت خیس است

و دلم عاشق تو

بوسه ای عا شقانه  بر روی گونه ات

احساس شیرین من است...

 ❤ دوستت دارم

بوس!!!

در رویاهایم دیدم که با خدا گفت و گو می کنم

 خدا پرسید:پس تو می خواهی با من گفت و گو کنی؟

من در پاسخش گفتم:اگر وقت دارید.

خدا خندید:

وقت من بی نهایت است...

در ذهنت چیست که می خواهی از من بپرسی؟

پرسیدم چه چیز بشر شما را سخت متعجب می سازد؟

خدا پاسخ داد:کودکیشان.....!

اینکه آنها از کودکی شان خسته می شوند،عجله دارند که بزرگ شوند،

و بعد دوباره پس از مدتها،آرزو می کنند که کودک باشند.

اینکه آنها سلامتی خود را از دست می دهند تا پول به دست آورند...

و بعد پولشان را از دست می دهند تا دویاره سلامتی خود را به دست آورند.

اینکه با اضطراب به آینده می نگرند

و حال را فراموش می کنند

و بنابراین نه در حال، زندگی می کنندو نه در آینده

اینکه آنها به گونه ای زندگی می کنند که هرگز نمی میرند،

و به گونه ای می میرند که گویی هرگز زندگی نکرده اند.

دستهای خدا دستانم را گرفت،برای مدتی سکوت کردیم

و من دوباره پرسیدم:

به عنوان یک پدر ،می خواهی کدام درس زندگی را فرزندانت بیاموزند؟

او گفت:بیاموزند که آنها نمی توانند کسی را وادار کنند که عاشقشان باشد،

همه کاری که آنها می توانند بکنند این است که

اجازه دهند که خودشان دوست داشته باشند.

بیاموزند که درست نیست خودشان را با دیگران مقایسه کنند،

بیاموزند که فقط چند ثانیه طول می کشد

تا زخمهای عمیقی در قلب آنان که دوستشان داریم ایجاد کنیم،

اما سالها طول می کشد تا آن زخمها را التیام بخشیم.

بیاموزند ثروتمند کسی نیست که بیشترینها را دارد،

کسی است که به کمترینها نیاز دارد.

بیاموزند که آدمهایی هستند که آنها را دوست دارند،

فقط نمی دانند که چگونه احساساتشان را نشان دهند.

بیاموزند که دو نفر می توانند با هم به یک نقطه نگاه کنند و آن را متفاوت ببینند.

بیاموزند که کافی نیست فقط آنها دیگران را ببخشند،

بلکه آنها باید خود را نیز ببخشند.

من با خضوع گفتم:از شما به خاطر این گفت و گو متشکرم.

آیا چیز دیگری هست که دوست دارید فرزندانتان بدانند؟

خداوند لبخند زد و گفت:

فقط اینکه بدانند من اینجا هستم.«همیشه»

مي گويند

هر وقت آب مي نوشی

بگو يا حسين علیه السلام

اين روزها که

آب مي بيني و نمي نوشي

آرام بگو يا اباالفضل علیه السلام

خــدایا دوستت دارم، واسه هـر چی که بخشیدی
همیشه این تو هستی که، ازم حالم رو پرسیدی

بـازم چشمامو می بندم، که خوبی هاتو بشمـارم
نمی تـونـم فقط مـی گـم، خـــــدایـا دوستت دارم

تو دیدی من خطا کردم، دلـم گم شـد دعــا کــردم
کمک کن تا نفس مـونـده، بـه آغوش تـو بــرگـــردم

تو حتی از خودم بهتر، غریبی هامو می شناسی
نمی خـوام چتـر دنیـا رو، که تو بـارون احسـاسي.

1- خداوند از تو نخواهد پرسید پوست تو به چه رنگ بود
بلکه از تو خواهد پرسید که چگونه انسانی بودی؟

2- خداوند از تو نخواهد پرسید که چه لباس‌هایی در کمد داشتی
بلکه از تو خواهد پرسید به چند نفر لباس پوشاندی؟

3- خداوند از تو نخواهد پرسید زیربنای خانه ات چندمتر بود
بلکه از تو خواهد پرسید به چند نفر در خانه ات خوش آمد گفتی؟

4- خداوند از تو نخواهد پرسید در چه منطقه ای زندگی می‌کردی
بلکه از تو خواهد پرسید چگونه با همسایگانت رفتار کردی؟

5- خداوند از تو نخواهد پرسید چه تعداد دوست داشتی
بلکه از تو خواهد پرسید برای چندنفر دوست و رفیق بودی؟

6- خداوند از تو نخواهد پرسید میزان درآمد تو چقدر بود
بلکه از تو خواهد پرسید آیا فقیری را دستگیری نمودی؟

7- خداوند از تو نخواهد پرسید عنوان و مقام شغلی تو چه بود
بلکه از تو خواهد پرسید آیا سزاوار آن بودی وآن را به بهترین نحو انجام دادی؟

8- خداوند از تو نخواهد پرسید که چه اتومبیلی سوار می‌شدی
بلکه از تو خواهد پرسید که چندنفر را که وسیله نقلیه نداشتند به مقصد رساندی؟

9- خداوند از تو نخواهد پرسید چرا این قدر طول کشید تا به جست و جوی رستگاری بپردازی
بلکه با مهربانی تو را به جای دروازه های جهنم، به عمارت بهشتی خود خواهد برد.

10- خداوند از تو نخواهد پرسید که چرا این مطلب را برای دوستانت نخواندی
بلکه خواهد پرسید آیا از خواندن آن برای دیگران در وجدان خود احساس شرمندگی می‌کردی؟

کودکی زمزمه کرد: خدایا با من حرف بزن و

یک چکاوک در مرغزار نغمه سر داد. کودک نشنید

او فریاد کشید: خدایا! با من حرف بزن صدای رعد و برق آمد

اما کودک گوش نکرد

او به دور و برش نگاه کرد و گفت خدایا!

بگذار تو را ببینم ستاره ای درخشید

اما کودک ندید

او فریاد کشید خدایا!

معجزه کن نوزادی چشم به جهان گشود

اما کودک نفهمید

او از سر ناامیدی گریه سر داد و گفت:

خدایا به من دست بزن

بگذار بدانم کجایی.

خدا پایین آمد و بر سر کودک دست كشید

اما کودک دنبال یک پروانه کرد

او هیچ درنیافت و از آنجا دور شد...

یاد قلبت باشد یک نفر هست که اینجا

بین آدمهایی که همه سرد و غریبند با تو

تک و تنها، به تو می اندیشد

و کمی

دلش از دوری تو دلگیر است

مهربانم ای خوب

یاد قلبت باشد، یک نفر هست که چشمش

به رهت دوخته ، بر درمانده

و شب و روز دعایش این است

زیر این سقف بلند، هر کجا هستی، به سلامت باشی

و دلت همواره، محو شادی و تبسم باشد

مهربانم ای خوب

یاد قلبت باشد، یک نفر هست که دنیایش را

همه هستی و رویایش را

به شکوفایی احساس تو پیوند زده

و دلش می خواهد لحظه ها را با تو به خدا بسپارد

مهربانم ای خوب

یک نفر هست که با تو

تک و تنها با تو

پر اندیشه و شعر است و شعور

پراحساس و خیال است و سرور

مهربانم این بار یاد قلبت باشد

یک نفر هست که با تو به خداوند جهان نزدیک است

و به یادت هر صبح گونه سبز اقاقی ها را

از ته قلب و دلش می بوسد

و دعا می کند این بار که تو

با دلی سبز و پر از آرامش، راهی خانه خورشید شوی

و پر از عاطفه و عشق و امید

به شب معجزه و آبی فردا برسی….

متن آهنگ میرم از احمد کایا

در ادامه مطلب

خدایا مرا در كوره راههای پر سنگلاخ نفس تنها مگذار.
به فرشته ها بگو ماه را در كف بگیرند و تاریكی های روح مرا به روشنایی مبدل كنند.
به ستاره ها بگو ذره ای از آسمان را برایم معنا كنند.
خدایا دل سرد سیرم را همنشین خورشیدهای نامكشوف كن چشمهایم را به سفری بی زوال ببر به دستهایم عدالت را بیاموز و به پاهایم صبر بده تا بی كفشی را تاب بیاورند.
خدایا ! یاد زیبایت را از خاطرم مگیر، عشق عالم گیرت را از این بنده حقیرت دریغ نکن...
خدایا ! شرمم می آید که مرا می خوانی و من رو بر می گردانم...
خدایا ! شرمم می آید که پاکی را از یاد برده ام...
خدایا ! شرمم می آید که عشق تو فراموشم شده...
خدایا ! یادت را از خاطرم دور مکن...
می دانم که مستی ام و هشیاریم از اراده توست، می دانم که خواب و بیداریم از اراده توست...
می دانم که اینجایی، می دانم که دوستم داری...
می دانم که نزدیک تری به من، از خودم...
خدایا پرده از رویم بردار تا عشقت وجودم را شعله ور کند...
دلم طاقت دوری از تو را ندارد،
خدایا می دانم که مرا نگاه می کنی! توانم بده تا نگاهت کنم.

محل رخداد این زیبایی، شهر توریستی اسکاگن؛ شمالی ترین شهر دانمارک است جایی که دریای بالتیک و دریای شمالی بهم می پیوندند.

دو دریای مختلف با هم یکی نمی شوند و بنابراین این راستا بوجود می آید.

و این همان چیزی است که در قرآن آمده است:

سوره مبارکه الرحمن

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ (۱۹) بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ (۲۰) فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۲۱)

ممکن است گاهی گریه کنم ولی هیچگاه در تنهایی گریه نمیکنم

خداوند اینجاست

اشکهای مرا پاک می کند...چون...

قلب من خانه ی خداست

ممکن است گاهی بیفتم و بلغزم اما هرگز در سقوط تنها نمی مانم

خداوند هست و مرا بلند می کند... چون...

قلب من خانه ی خداست

شاید گاهی رنج بکشم اما هرگز در این رنج کشیدن تنها نمی مانم

پروردگار مرا از رنجها رها می کند...چون...

قلب من خانه ی خداست

خوشحالم برای اینکه میدانم هرگز تنها نیستم

خداوند همواره با من است...چون...

قلب من خانه ی خداست...    

آدم اگه یه روز از مرغی که باید سر ببره خوشش بیاد ، گــرســنـه میمونه . . . !

اگه از کسی که بهت مدیونه خواهش کنی ... در حقیقت داری بهش دستور میدی...

خوب به حرفام گوش کنین:
همه میتونن عشقشون و بکشن۰۰
بعضیا بایه نگاه اینکارو میکنن
بعضیا باحرفرای تلخ و تندشون
ترسوها با یه بوسه عزیزشون و میکشن
شجاها با یه ضربه ی شمشیر
بعضیا عزیزشون و در حین جوانی میکشن
بعضیا وقتی که پیرشن این کارو میکنن
بعضیا با دستای الوده به شهوت
بعضیا بادستای طلایی
ولی اونی که شرف داره باچاقو عزیزشو می کشه
چون کسی که با چاقو کشته میشه تنش زود سرد میشه...
عشق بعضیا رو به زمین میزنه
و بعضی رو به اوج میرسونه
بعضیارو میفروشه و بعضی دیگرو میخره
بعضیا وقت کشتن اشک میریزن
بعضیا کشتن براشون هیچ سخت نیست هرکسی میتونه عزیزشو بکشه
ولی به اینا نیست چون هرکسی که فکر کنی مرده میتونه نمرده باشه...

بقیه در ادامه مطلب...

سلام مهربانم , ای خوب !

در ادامه مطلب حتماً بخونش...

خدایا

این روزها عجیب دلم برای حرف زدن با تو تنگ شده

آرزویی در دل دارم و دستانم خالیست  و زبانی پر زدعا دارم

به دریای لطف و رحمت تو امیدوارم و به سخاوتمندی تو ایمان کامل دارم

پس یا دلم را از این آرزو خالی کن یا دستانم را پر کن

مردان هم قلب دارند

فقط صدایش یواش تر از صدای قلب یک زن است

مرد ها هم در خلوتشان برای عشقشان گریه میکنند

شاید ندیده باشی

اما همیشه اشک هایشان را در آلبوم دلتنگیشان قاب میکنند

هر وقت زن بودنت را میبینم

سینه ام را جلو میدهم

صدایم را کلفت تر میکنم

تا مبادا

لرزش دست هایم را ببینی

مرد که باشی

دوست داری

از نگاه یک زن مرد باشی

نه بخاطر زور بازوها!

مثل تو دلتنگ میشوم

ولی

گریه نمیکنم

بچه میشوم

بهانه میگیرم

تو این ها را خوب میدانی

تمام آرزویم این است که سر روی پاهایت بزارم

تا موهایم را نوازش کنی

دوست دارم بدنت را بو کنم

عاشق بوی موهایت هستم!

من بیشتر از تو به آغوش نیاز دارم

چون وقت تنهاییم

خاطره ی تو مرا امیدوار میکند

به همه دنیا!

تا برای خوشبختیت

لبخندت

آرامشت

تلاش کنم

من مرد بودنم را مدیون زن بودنت هستم...

دلمـ براے اغوش گرفتنتـ . . .

........................

.................................

مَـטּ مَـرל بُوבنَم را مَدیُون زَטּ بُوבنَت ـَہـستَم

فَقَطْ تُو ایْنـہـا را مْــے فَـہمْـ.ے.. با زَטּ بُوבنَت...آرے فَقَطْ تُو ... تُو..

بیا تا مقدسترین عشق دنیا را  به همگان نشان دهیم.
 بیا تا  طعم شیرین ترین عشق دنیا را بچشیم.
 بیا تا بهترین لحظه ها را در عشقمان مهیا کنیم.
 بیا تا گرمی عشقمان را در قلبهایمان احساس کنیم.
بیا تا عشقی یکدل و یکرنگ داشته باشیم.
بیا تا غروب غم انگیز عاشقان را با نشان دادن معنی واقعی عشقمان به همگان زیبا کنیم.
بیا تا فاصله عاشقان را با ثابت کردن معنای واقعی عشق را از بین ببریم

و فاصله بین عاشقان را کم اهمیت جلوه دهیم.
بیا تا ثابت کنیم ما می توانیم در میان تمام عاشقان برای همیشه عاشق بمانیم.
بیا تا در میان فصلهایمان فصل خزانی نداشته باشیم و

تمام لحظه ها و فصلها بهاری بیش نباشد!
بیا تا شبهای با هم بودنمان را پر از ستاره کنیم.
حالا بیا که همدیگر را باور کرده ایم!

آن‌گاه که عشق تورا می‌خواند
به‌راهش گام نه!
هرچند راهی پرنشیب.
آنگاه که تورا زیر گستره بال‌هایش پناه می‌دهد
تمکین کن! هرچند تیغ پنهانش جانکاه.
آن‌گاه که باتو سخن آغاز کند،
بدو ایمان آور!
حتی اگر آوای او رؤیای شیرینت را درهم‌کوبد،
مانند باد شرطه که بوستانی را.....»

گاهی بگذار
هیچ نگویم
بگذار فقط بنشینم روبرویت
حتی دستهایت را هم نمیخواهم
بگذارشان توی جیبت که
چشمم بهشان نیفتد
اما کاری به چشمهایت نداشته باش
آنها سهم من اند
تو هم هیچ نگو
بگذار بنشینم و
از سکوتت
تا لبخندت
از نگاهت
تا اخمت
طرحی بزنم
نه با رنگ
با کلام
کلامی که با "ع" شروع میشود
"ع" عین ِ عشق
"ع" عین ِ تو....

گاهـــــــــــــی آنچنان مزخرف می شــــــوم

که برای دیگـــــــــران قابل درک نیستـــم

حتی عزیــــــــــزترین کســـــــــم را

از خــــــــــــودم می رانم

اما در آن لحظه در دلــــــــــم آرزو دارم او بگـــــــــوید:

« می دانم دســــــت خودت نیست، درکــــــــت می کنم»

دوغرونو سؤيلمك دن قورخما...

از حقيقت گويي ترسي نداشته باش!

كمال آتا تورك

با خیالم
لطافت واژه واژه هایت را لمس کردم
و میان مهر نگاهت شناورگشتم
نوای خوش و عطر آلود کلامت
دلیل شکفتن و اوج گرفتن پروازم شد،
به سوی آسمانی ترین لحظه های خوشبختی

حضورت در کنارم نهایت آرزویم
و بهانه ی برپایی شوری وصف ناشدنی
وقتی من و تو خوشبختی ما بودن را
فریاد می زنیم

....................

با من بمان
حضورت شور بر پا می کند
و دنیای سیاه و سپید من
پر از رنگ می شود
رنگین کمانی ترین خیالم
در حضور رویایی تو نقاشی می کنم
دوست داشتنی ترین دارایی من
دوستت دارم

......................

می خواهم بنویسم
از تو
از ذهن آشفته ام
از دلتنگی هایی که همدم لحظه لحظه هایم می شوند
روزگار غریبیست
اما نه به غریبی روزهایی که نیستی
و نبودنت
غریب می کند مرا با قلم
افکار می آیند و بی آنکه اسیر جوهر و ورق شوند
از ذهن خسته ام پر می کشند
در انتظارم ...

می آیی فرشته ی من
آمدنت بال هایم را می گشاید
آسمانی که روزگاری دور از گام هایم بود
اکنون زیر پاهایم حس می کنم

من با همه ی وجود
افکار گریز پایم را در بند می کنم