با من بمان ‎
می خواهم درفضایی که از عطرتن توآکنده است نفس بکشم‎
بودنت را حس کنم ‎
حتی اگر سایه ای باشی برقلب شکسته ام ‎      
می خواهم چشمانم را فدای آمدنت کنم تا بیایی‎
بهانه ای باشی  برای زنده بودنم نفس کشیدنم ‎
خوب من ‎
با من بمان ‎
کم رنگ به اندازه تولدِ شعری عاشقانه‎‎ ...

کسی را دارم....
که انقدر برایم کسی هست که
نگاهم دنبال کسی نیست
و
هزاران بار فریاد زده ام و میزنم که دیگر
کسی به چشمانم نمی آید "هرگز"
و هیچ نگاهی،
دلم را نمی لرزاند "هرگز"
تنها یک نفر هست که همانند
گنجینه ای گرانبها در دلم جای گرفته !
انسان که سهل است،
وجودش را به دنیا هم نمی دهم!