من تمنا کردم...که تو با من باشی....تو به من گفتی:هرگز!!!....پاسخی سخت ودرشت......و مرا غصه ی این پاسخ...کشت!!!

اخر ای دوست!نخواهی پرسید که دل از دوری رویت چه کشید؟/سوخت در اتش و خاکستر شد چشمهای تو به دادش نرسید!/داغ ماتم شد وبرسینه نشست!/اشک حسرت شد و بر خاک چکید!!!

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد!که تو رفتی و دلم لحظه ای بند نشد/با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر/هیچ کس اینجا به تو مانند نشد!/خواستند از تو بگویند شاعرها شبی/عاقبت با قلم شوم نوشتند:نشد!!!

بی شک یادت را در تک تک لحظه هایم نقاشی می کنم.

 امروز در گذار رفتن همیشگی ات به آسمان خیره شدم و قدم زنان باران را با غم تجربه کردم.
چشمانم حتی دیگر سوسوی فانوس خانه ی همسایه را نیز نمی بینند. من برای بریدن و کندن از آنچه که هستم تو را می خواستم. کاش می دانستی آسمان نیز برایت می گرید و من غرق در سکوت شب تنهایی را تجربه می کنم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: