چشمامو بستمو دارم تورو بهتر میبینم
اما چشم تو بازم منو نگاه نمیکنه
عمریه دارم صدات میکنم و جواب میدی
عمریه چشات ولی منو صدا نمیکنه
نمیدونم چرا من شدم به عشق تو اسیر
چرا عشق من چشاتو مبتلا نمیکنه
دل وپیچیدم لای یه برگ ناز گل سرخ
 چشات اما به دلم هم اعتنا نمیکنه
جون من خیلی کمه اما فدات گرچه آدم
جونشو برای هر کسی فدا نمیکنه
غنچه آرزوهام می شکفه با خنده تو
حتی خوشبختی من اخماتو وا نمیکنه
نه دلت تنگه واسم نه حرفی داری بزنی
آخه سنگم با شیشه اینجوری تا نمیکنه
من میگم عاشقتم فقط به قیمت یه جون
تو قبول نمیکنی دل اشتباه نمیکنه
من میگم خدا کنه یه جوری مال من بشی
نمیدونم چرا اینکارو خدا نمیکنه  

اونی که عاشقشم کاش آرزو سرش میشد
معنی جمله ناز تو بگو سرش میشد
حرفامو که می دونم,بخوام .نخوام گوش نمیده
لا اقل کاش توی قصه.گفتگو سرش میشد
کاش یه لحظه خودشو فقط به جای من میذاشت
شوق درد عاشقای بی حواس سرش میشد
عمریه بهش میگم دیوونتم,سکوتو هیچ
نه که عاشقم بشه کاشکی جنون سرش میشد
یه جوری زمزمه میکنه که از پیشش برم
لااقل کاش نمیشه,کاش نمیرم سرش میشد
اونی که عاشقشم کاشکی جواب سرش میشد
میونه هر کی که داره,انتخاب سرش میشد
کاش جای خیلی چیزا که بلده فقط یکم
عشق این عاشق بی حد وحساب سرش میشد
کاش یکم....منو نگاه کن,تو وفا سرت میشه؟
معنی عشق واحساس و نیاز سرت میشه؟
فکرامو کرده بودم خواستم همین حالا برم
نذارش پای دروغ ,آره نشد برم ..نشد

نزدیک میشم وقتی حواست نیست

اونقد که مرزی جز لباست نیست!  

از پشتِ سر چشماتو میگیرم

بگو کی ام؟ وگرنه می میرم...  

نزدیک میشم وقتی حواست نیست

اونقد که مرزی جز لباست نیست  

از پشت سر چشماتو میگیرم

بگو کی ام که برگشتم !؟

بگو ! وگرنه می میرم  

منم اونکه تظاهر کرد نداره دیگه احساسی

شاید واسه همینم هست که دستامو نمیشناسی  

منم اونکه ازت دوره ولی قهرش حقیقت نیست

اون که با تموم دلتنگیش تولد ِ تو دعوت نیست!   

شاید از صورت ِخستم...از این لحن ِ غم آلودم

بفهمی من کی ام امشب! کجای زندگیت بودم!  

نمیخواستم بدونی تو چرا به گریه افتادم...

اگر اصرار میکردم تو رو از دست میدادم ! . . .  

منم اونکه تظاهر کرد نداره دیگه احساسی

شاید واسه همینم هست که دستامو نمیشناسی !!

منم اونکه ازت دوره ولی قهرش حقیقت نیست!

شبیه باد پاییزی پس از تو قسمت بادم  

خداحافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ واین یعنی در این اندوه می میرم
در این تنهایی  مطلق که می بندد به زنجیرم
و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی گیرد
و برف نا امیدی برسرم یکریز می بارد
چگونه بگذرم از عشق از دلبستگیهایم
چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم
همیشه باتوبودن های من دیری نمی پاید
و بعد از تو کسی دیگر به دیدارم نمی آید
تمام لحظه هایم پراز تکرار بی رحمیست
چگونه می توان با این همه نامهربانی زیست
ببین دلتنگ دلتنگم از این بی حاصلی لبریز
و این را خوب می دانم که می پوسم در این پاییز

ببین تمام من شدی ...

ببين تمام من شدي اوج صداي من شدي

بت مني شكستمت وقتي خداي من شدي

ببين به يك نگاه تو تمام من خراب شد

چه كردي با سراب من كه قطره قطره آب شد

به ماه بوسه مي زنم به كوه تكيه مي كنم

به من نگاه كن ببين به عشق تو چه مي كنم

منو به دست من بكش به نام من گناه كن

اگر من اشتباهتم هميشه اشتباه كن

نگو به من گناه تو به پاي من حساب نيست

كه از تو آرزوي من به جز همين عذاب نيست

هنوز مي پرستمت هنوز ماه من تويي

هنوز مومنم ببين تنها گناه من تويي

به ماه بوسه مي زنم به كوه تكيه مي كنم

به من نگاه كن ببين به عشق تو چه مي كنم

در تمام روزهای عاشقی که گذشت ، 
حتی یک لحظه از آن روزها نیز از یادم نرفت
با اینکه قلبم بارها شکست
اما دلم باز هم به پای تو نشست
به هیچکسی دل نبست
با خودش عهد بست ، که این عشق اول و آخر است ،
همین و بس!
روزهای شیرین زندگی ام با تو
آرامش ، این تنها چیزیست که خواسته ام از تو
صداقت ، این تنها کلامیست که انتظار دارم از تو
حرف از وفاداری نمیزنم ، در عشق بی وفایی معنا ندارد
تو همیشه وفادار بمان
 و ببین که قلبم جز به عشق تو نفس کشیدن دیگر کاری ندارد
نه عزیزم دیگر هیچ راهی ندارد
اینکه قلبم عاشق تو است و دیگر هیچ سرپناهی جز تو ندارد
اگر روزی بی تو باشم ، میخواهم که دنیا نباشد
اگر قرار باشد زنده باشم ، نمیخواهم هیچکسی جز تو در قلبم باشد
تو چه کردی با دل من
این نیست حال و هوای گذشته های دور من
اینک حس میکنم تویی زندگی من
گرتو نباشی نیست نفسی برای زنده ماندن من
یک جمله باقی مانده که ناتمام نماند شعر من
خیلی دوستت دارم عشق من

عزیزم هرگز کسی را به اندازه تو نخواستم

بیا و بگذار نشانت بدهم در درونم چه احساسی دارم

در درونم یک دنیا عشق دارم

آه، عزیزم وقتی به تو نزدیک می‌شودم

نمی‌توانم احساسم را کنترل کنم

یک دنیا عشق دارم که به تو بدهم

آن قدر عشق دارم که همیشه تو را می‌خواهم

محبت، با من بامحبت باش

به داشتن عشق تو نیاز دارم

محبت، با من بامحبت باش

به احساس نوازش تو نیاز دارم

محبت‌، با من بامحبت باش

هیچ وقت از تومحبت و نوازش به اندازه کافی نمیگیرم

 در چشمانم تنها یی ام را پنهان می کنم

در دلم ، دلتنگی ام را

در سکوتم ، حرفهای نگفته ام را

 در لبخندم ، غصه هایم را

دل من چه خردسال است ،

ساده می نگرد

ساده می خندد ،

ساده می پوشد

دل من از تبار دیوارهای کاهگلی ست

ساده می افتد،

ساده می شکند ،

ساده می میرد...!

جایی ، صدایی از اعماق قلبم صدا می زنه
ممکنه همیشه خواب ببینم
رویاهایی که قلبم رو می بره
با اشک و اندوه و غم بسیار
میدونم اونطرف یه جایی من پیدات میکنم
میتونم با این دو دستم روشنایی رو در آغوش بگیرم
بزار تن خالی ساکت من پر بشه و احیا بشه
بزار درون من بدرخشه
درسته ، اینجا درون منه
من یه روشنایی یافتم که همیشه همراه منه
یه روشنایی که همیشه با منه

کاش از اول می دونســـــــــــتم تو ماله دیـــــــگرونی
کاش از اول می فهمیدم تو با مــــن نمی مــــــــونی
کاش از اول می فهمیدم تو ســـهم من نمی شـــی
کاش می فهمیدم که تو از عشــــق من گـــــریزونـی
از فکر و قلبم تو نمی ری که به همیـــــــــــــــن زودی
تو اون فرشته ی پاکی که من فکر می کردم نبـــودی
می دونم هر جا که هستی با هر کی نشــــــسـتی
بی راحتـــــــــی فراموشـــــم می کنــــــــی به زودی
این همه عاشــــــــــــــــــــــــــق بودم تو نـــفهمیــدی
من کـــه عاشــــــــــــــــــــــــــق بودم تو نفهمیــــــدی
کـــــــــاش از اول می فهمیـــــــــــدم تو مغــــــــــروری
کـــــــــاش مــــــــــی دونســـــــتم از دنیای من دوری
کـــــــــاش آروم آروم از قـلـــــب من می رفتـــــــــــــی
چه دروغ های شـــــــــــــیرینی به من مـــــــی گفتی
این هــــــــــــــــــــمه عاشــــــق بودم تو نفــــــهمیدی
مـــــــن عاشـــــــــــــق بــــــــودم تو نفهمیـــــــــــــدی
بــا تــو صــــــــــــادق بودم تو نفهمـــــــــــــــــــــــــیدی

كاش می دانستید زندگی با همه ی وسعت خویش

محفل ساكت غم خوردن نیست

حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست

زندگی خوردن و خوابیدن نیست

هوس و دیدن و نادیدن نیست

زندگی حس جاری شدن است

از تماشگر آغاز حیات تا به جایی كه خدا می داند.

 حدس میزنم شبی مرا جواب میکنی  

وقصر کوچک دل مرا خراب میکنی

سر قرار عاشقی همیشه دیر کرده ای

ولی برای رفتنت عجب شتاب میکنی

من از کنار پنجره تو را نگاه میکنم

و تو به نام دیگری مرا خطاب میکنی

چه ساده در ازای یک نگاه پاک و ماندنی

هزار مرتبه مرا ز خجالت آب میکنی

به خاطر تو ٬ من همیشه با همه غریبه ام

تو کمتر از غریبه ای مرا حساب میکنی

و کاش گفته بودی از همان نگاه اولت

که بعد من دوباره دوست انتخاب میکنی

..............................................................

                              بی تو مهتاب شبی باز از آن كوچه گذشتم

........................................

            دستام بوی خاک میداد...

   به جرم چیدن گل، منو به دار آویختند 

اما هیچکس نگفت شاید گلی کاشته

باشم...!

تو کار عشق اگر چه وا نمی دم
به هیچ کسی به غیر تو بها نمی دم
تو کلبه ی امید و آرزو هام
به غیر تو کسی رو راه نمی دم
به غیر تو کسی رو راه نمی دم
بیا و این منو دوباره بشناس
که لبریز تو ام از عشق و احساس
می خوام غرق محبت تو باشم
بخونم با تو تا دنیا به دنیاست
کمی خدا خدا کن یک کم واسم دعا کن
برای دیدن من زیر پات رو نگاه کن
تماشا داره با این با تو شکفتن
تو رو خواستن به تو هرگز نگفتن
عجیبه این هوای عشق تازه
که احساسم به داشتنش می نازه
محبت داری و داری زیادی
به ایثار تن من دل ندادی
دلم می خواست برای تو بمیرم
تو این حق رو چرا به من ندادی
تن دریا دل طوفانی من
هوای ساحل مرجانی تو
مرا با زورق عشق تو می برد
به اون جایی که هست مهمانی تو
نشسته در کمین بودن من
سکوت بی دلیل خواستن تو
منو می سوزه گرمایی که داری
تماشای به من دل بستن تو

...................................................

عزیزم توجاده فدا شدن
اونکه هرگز نمی شه خسته منم
اونیکه با صد امید و آرزو
دلشو بسته به عشق تو منم
اونیکه با صد امید و آرزو
دلشو بسته به عشق تو منم
آخه تو پاک و نجیبی
تو یه احساس عجیبی
نکنه فرشته ای تو
تا ندای عشق رسید بر من
شوق زندگی دمید بر من
آخه تو پاک و نجیبی
تو یه احساس عجیبی
نکنه فرشته ای تو
می خوام تو دریای چشات تا جون دارم شنا کنم
می خوام حساب خودمو از عاشقا جدا کنم
فدا شدن برای تو دلیل زنده بودنه
می خوام عشق و جنونمو لایه قصه ها کنم
می خوام عشق و جنونمو لایه قصه ها کنم
آخه تو پاک و نجیبی
تو یه احساس عجیبی
نکنه فرشته ای تو

عجب شعرقشنگي واسه چشمات سرودم
فقط خواستم بدوني چقدر ياد توبودم
اگر در خود شکستم بدون ياد توهستم
دخيل آرزومو به چشماي توبستم
باتوميبينم هنوز روزگار بهتري
خواستي ميميرم برات بادل عاشقتري
پنجره هاي دلمو وابکن
روشني عشقو تماشا بکن
در پس اين منظره دلگشا
فکري بحال من تنها بکن
باتو دلم اگرهوايي شده
عاشق يک عشق خدايي شده
تازگيا مرغ دلم از قفس
به عشق توفکررهايي شده
باتوميبينم هنوز روزگار بهتري
خواستي ميميرم برات بادل عاشقتري

دلواپسی بس است بیا تا ببینمت
از دور هم اگر شده حتی ببینمت
هر بار با «شنیدن» تو تشنه‌تر شدم

این بار دیگر آمده‌ام تا «ببینمت»
تردید نیست، فال چرا؟ استخاره چیست؟
باید بدون شاید و آیا ببینمت
امروز سخت تشنه دیدار هستم آی!
صبرم نمانده است که فردا ببینمت
از راه دور آمده‌ام با خیال تو

کاری بکن که یا بروم یا ببینمت
هر چند باز آمده بودم امیدوار
تا چون همان گذشتة زیبا ببینمت،
        از کوچه می‌گذشت دلم با شتاب تا
                           با دیگران دوباره مبادا ببینمت

.............................................
 

 اگر ترکم کنی

قلب مرا نیز با خود خواهی برد

و من بدون تو در فراقت نمی دانم به کجا بروم

اگر مرا ترک کنی

باز هم من هیچوقت فراموشت نخواهم کرد

و اینجا تنها در اندیشه تو خواهم ماند

اگر مرا ترک کنی

درد و غصه مرا خواهد بلعید و دیگر حتی یک روز بدون تو زنده نخواهم ماند

اشکهایم دریایی پدید خواهندآورد که من بی وقفه در آن در انتظار رسیدن به تو شنا

خواهم کرد

و این است دلیل بودن من

من پایان عشقمان را تصور می کنم و اندیشیدن به اینکه تو روزی مرا ترک خواهی کرد

مرا می ترساند

اگر مرا ترک کنی

هرچه دارم از دست خواهم داد

و من می دانم

که دیگر کسی مثل تو را نخواهم یافت

  غم دوریت را در کوله باری از رزهای قرمز

بر کوله ام آویزان می کنم

تمامی شهر را زیر پا می گذارم تا

عطر یادت تمام کوچه ها را پر کند

شاید دیگر بقض دوریت گلویم را فشار ندهد

تنهایم و این تنهایی را دوست دارم

چرا که تو دوباره می آیی

تویی که تمام مرا زنده کردی و دوباره از نو ساختی

دیوانگی این حقیر را ببخشد

و بدان دوستت دارم 

هزاران بار پیش خود نجوا کردم که اگر بروی

هیچ نمی شود

دیواری خراب نمیشود زندگیم همچنان رنگیست و نفس کشیدن را دوست دارم

رفتی و غم دوری کوتاهت

ابر بهاری را به چشمانم هدیه کرد

دوستت دارم 

ای دوست داشتنی ترین خدای کوچک محبت زمین

هدیه کن به من سخاوت قلبت را که بی مهابا محتاج توام

و تا ابد خواهم داشت 

و تاوانش هر آنچه باشد خواهم داد

منتظر لحظه ای هستم که دستانت را بگیرم در چشمانت خیره شوم
دوستت دارم را بر لبانم جاری کنم منتظر لحظه ای هستم که در کنارت
بنشینم سر رو شونه هایت بگذارم....از عشق تو.....از داشتن
تو...اشک شوق ریزم منتظر لحظه ی مقدس که تو را در آغوش
بگیرم بوسه ای از سر عشق به تو تقدیم کنم وبا تمام
وجود قلبم وعشقم را به تو هدیه کنم اری من تورا دوست دارم
وعاشقانه تو را می ستایم ...

آه یکی بود یکی نبود، یه عاشقی بود که یه روز
بهت می گفت دوست داره، آخ که دوست داره هنوز

دلم یه دیوونه شده، واست بی آزاره هنوز
از دل دیوونه نترس، آخ که دوست داره هنوز
وای که دوست داره هنوز

شب که می شه به عشق تو غزل غزل صدا می شم
ترانه خون قصه ی تموم عاشقا می شم
شب که می شه به عشق تو غزل غزل صدا می شم
ترانه خون قصه ی تموم عاشقا می شم

گفتی که با وفا بشم، سهم من از وفا تویی
سهم من از خودم تویی، سهم من از خدا تویی
گفتی که دلتنگی نکن، آخ مگه می شه نازنین
حال پریشون منو، ندیدی و بیا ببین

...........................................................

فكر نبودن تو ، دنيامو مي سوزنه

چراغارو خاموش كن ، چشــم و چراغ خونه ...

يه خورده آرومم كن ... نشون نده كه سردي

حالا وقته دروغه !

بگو كه برميگردي ...

یادت امشب نم نم

مـــــرا

خیس نبودنت می کند ...

ببــار ای بــاران مهــربانی

بر تن تشنـــه ی دیـــدار تــو

به پنجره ها بگو:

باز بمانند

شايد هواي ياد تو

از كنار ِ آسمان ِ دلم

گذر كند

و بخواهد

كنار پنجره ي ياد ِ من

نفس تازه كند ... !

پشت این نگاه

که گاهی

کم سو خیره می ماند به راه

و گاه گاهی

می نشیند به اشک

و اینروز ها

نگاه بر می گیرد از هر چیز

شاید

هنوز انتظاری کهنه نفس می کشد .

روي ادامه مطلب كليك كنيد. 

ای دیر به دست آمده

بس زود برفتی آتش زدی اندر من و چون دود برفتی...!

به دنبال خدا نگرد

در ادامه مطلب حتما بخونيد.

رو به تو سُجده میکنم دری به کعبه باز نیست
بس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست
به هر طرف نظر کنم نماز من نماز نیست
مرا به بند می کشی از این رهاترم کنی
زخم نمیزنی به من
که مبتلاترم کنی
از همه توبه میکنم
بلکه تو باورم کنی
قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد
عذاب میکشم ولی عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست

           ...........................................

 يقين دارم که چشمام يادت رفته و ديگه نميشناسيم ... پس مي ترسم !
احساس مي کنم آغوشت به من متعلق نيست ... پس مي لرزم !
فکر مي کنم هرگز دوسم نداشتي و نخواستي بفهمي که چرا ... پس مي گريم !
دلم مي خواد قاطع و محکم نگام کني و بگي :
نترس عزيزم ! هنوز چشمات يادم نرفته که ديگه نخوام توشون نگاه کنم ...
آرزو دارم نرم و محکم بغلم کني و بگي :
نلرز قشنگم ! هنوز آغوشم مال هيچکسي نيست که نتوني توش خودتو گرم کني ...
دوست دارم سرم رو بزاري روي سينت و بگي :
گريه نکن ملوسم ! هنوز دلم سنگي نشده که با اشکاي گوله گوله تو آتيش نگيره ...