سلام مهربانم , ای خوب !
یاد قلبت باشد ,یک نفر هست که این جا
بین آدم هایی , که همه سرد و غریبند با تو
در  تنهایی خود  , به تو می اندیشد
و کمی , دلش از دوری  دلگیر است ...

مهربانم , ای خوب !
یاد قلبت باشد ,یک نفر هست که  شب و روز دعایش این است :
زیر این سقف بلند , هر کجایی هستی , به سلامت باشی
و دلت و لبانت  همواره , محو شادی و تبسم باشد...
مهربانم ,ای خوب !
یاد قلبت باشد: 

هر وقت تنها شدی ستاره ها رو بشمار ، اگه کم اومد قطره های

باران رو بشمار ، اگه بند اومد رو رفاقت من حساب کن

نه کم میاد نه بند میاد

اینجا یک نفر هست که دنیایش را , به شکوفایی احساس تو ,
پیوند زده
و دلش می خواهد ,لحظه ها را با تو به خدا بسپارد...
مهربانم ,ای خوب !
یک نفر هست که با تو
پر اندیشه است و شعر است و شعور!
مهربانم ,این بار , یاد قلبت باشد:
یک نفر هست که با تو به خداوند جهان و حقیقت  نزدیک است
و به یادت , هر صبح , گونه سبز اقاقی را
از ته قلب و دلش می بوسد
و دعا می کند که این بار تو
با دلی سبز و پراز آرامش ,راهی خانه خورشید شوی
و پر از عاطفه و عشق وامید
به شب معجزه وآبی فردا برسی...

به نام او که هست و همیشه می ماند

سفر یادآور زیباترین روزها است ...

«برای همسفرجاده ی عشق »

گاه  از روزهای دلتنگی،

به رویاهای شاد و شیرین  می گریزم !

همچنان که می نویسم ...

نوشتن برای من به منزله عمل کشف است....

آنچنان که دوستت دارم.

من و تو
همچنان در جاده ی زندگی می رویم
همسفر با من بیا تا به مقصد برسیم
می رویم تا پیچ های جاده درهم شکسته شود
می رویم با دل هایی پراز امید
ای همسفر این راه را باید رفت
باید رفت تا رسید به آنچه در قلب های مان
آرزوی آن را داریم
جاده ی زندگی تمام شدنی ست
اما آن عشقی که در دل های ماست جاودانگی ست
همچنان در جاده ی زندگی می رویم....
چون من و تو همدیگر را داریم
می رویم تا با دنیا بخندیم و شاد باشیم
می رویم تا معنای عشق را
در پیچ و خم های این جاده فریاد زنیم
می رویم تا عطر عشقمان فضای جاده را عطرآگین کند
می رویم تا صدای بوسه هایمان
سکوت جاده را در هم ریزد
می رویم تا زلال مهربانی را نثار هم کنیم
می رویم تا عاشقانه به مقصد برسیم
آری من و تو عاشقانه این جاده را می رویم
می رویم تا جاده ی احساس ما را احساس کند
می رویم تا جاده ی احساس دیگر دل گرفته نباشد
بلکه دل گرفته اش محفل دل گرفته ی مسافرانی باشد
که درد و دل هایشان را به او گویند
تا تسکین یابند
و با دلی شاد و عاشق جاده ی احساس را ترک کنند
و رهسپار جاده ی زندگی شان شوند
پایان جاده آغاز به یاد آوردن خاطره های شیرین ست
خاطره هایی از جنس احساس
خاطره هایی از جنس من و تو
آری همسفر
من و تو یک نفس این جاده را عاشقانه می رویم
تنهایم مگذار در جاده ی زندگی
آرام کن قلب این همسفر را
و تا انتهای این جاده با من همسفر باش
عاشقانه دوستت می دارم

معشوق من همان همسفر و همراه من در جاده ی عشق است

و اوست که با من همه ی فراز و نشیب ها را می پیماید

او که با هر نگاهش و هر کلامش نوازشی همراه با تحسین و ارزش به من هدیه می دهد.

حضورش موجب آرامش من و غیابش همراه با رویاهای شاد و شیرین برای من است.

اوست که به من آموخت عاشقی یعنی تحمل نه شکایت .

و عشق فقط هم آغوشی نیست و من با این که بین ما هزار تا فاصله است به امیدش هر شب خیس بارانم گاه از شوق حضورش در رویا و خوابم  و گاه از دلتنگی غیابش

به کوه بنگر ! به کوه

از سفر سنگین زمستان می آید.

فسرده از حبس زمینم بیا با هم از اینجا برویم !

بیا تا در خیابان های خاطرات و دل تنگی هامان قدم بزنیم

ای همسفر جاده ی احساس زندگی ام

نگاه کن که من کجا رسیده ام ،  به کهکشان به بی کران ، به جاودان

آموخته ام که اگر در خانه عشق مرده است بهتر است عشق را به خانه آورد .

کنون که آمده ام به اوج ها بشوی مرا در شراب موج ها .....

عشق و سفر مرهم دل بیمار من است

همسفر جاده ی عشق بیا و طبیب دل من باش که بیمار توام

به اندازه یک سفر همراه من باش 

یادت می آید که می گفتم فردا دیر است

اکنون آن فردا رسیده ، همان فردایی که من دوباره  سفر ی دیگر  را به تنهایی 

آغاز کرده ام. من با ماه در نهایت شب آب می شوم ....

ماه من یادم کن به نگاهی به پیامی ، سخنی شادم کن

تو با عشق پویای خود کم نظیری

من زنده ی عشق توام

هر کجا عشق باشد ، آبادست

قلب عاشق به جلوه ای شادست.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: