|
love U دنـــیــا ایــنــجـــور نـمـی مــونــه |
||||||||||||
|
شنبه 1 مهر 1390برچسب:, :: 10:27 :: نويسنده : YASHAR
خدا در بیابانهای خالی از انسان نیست، خدا در جادههای تنهای بی انتها نیست،
خدا در مسیری که به تنهایی آن را سپری می کنی نیست،
خدا آن جا نیست،
به دنبالش نگرد.
خدا در نگاه منتظر کسی است که به دنبال خبری از توست.
در قلبیست که برای تو می تپد.
خدا در لبخندی است که با نگاه مهربان تو جانی دوباره می گیرد.
خدا آن جاست.
خدا در خانه ای است که تنهایی در آن جا نیست،
در جمع عزیزترین هایت است.
خدا در دستی است که به یاری می گیری.
در قلبی است که شاد می کنی.
در لبخندی است که به لب می نشانی.
خدا در دیر و بتکده و مسجد نیست،
لابلای کتاب های کهنه نیست،
این قدر نگرد.
گشتنت زمانیست که هدر می دهی.
زمانی که می تواند بهترین ثانیه ها باشد.
خدا در عطر خوش نان است.
آن جاست که زندگی می کنی و زندگی می بخشی.
خدا در جشن و سروریست که به پا می کنی.
آن جاست که عهد می بندی و عمل می کنی.
خدا را در کوچه پس کوچه های درویشی و دوری از انسان ها نگرد،
آن جا نیست.
او جایی است که همه شادند،
جایی است که قلب های شکسته ای نمانده.
در نگاه پرافتخار مادریست به فرزندش،
و در نگاه عاشقانه زنی به همسرش،
و در اندیشه کودکی که می پندارد پدرش قهرمانیست در دنیا،
قویترین است و کاملترین،
همه چیز را می داند،
آخر او پدر من است.
خدا را در غم جستجو نکن،
در کنج خاک گرفته آن چه که سال ها روایت کرده اند،
نگرد، آن جا نیست.
خدا را جای دگر باید جستجو کنی.
جوانمردهایی که با پای پیاده می روند،
به جستجوی خدا او را نخواهند یافت.
خدا نزدیک تر از آنست که فکر می کنیم.
در فاصله نفس های من و توست که به هم آمیخته.
در قلبیست که برای تو می تپد.
در میان گرمای دستان ماست که به هم پیچیده.
خدا اینجاست همسفر مهربان من.
اینجا...
زندگی، فرصتی ست کوتاه و تکرار ناپذیر.
زندگی، امکانی ست محدود.
با امکان محدود زندگی،
باید نامحدود را جست.
باید از فرصت کوتاه زندگی،
برای یافتن جاودانگی بهره برد.
بنابراین،
زندگی،
چالشی ست بزرگ،
مخاطره ای عظیم.
فرصت یکه و یک باره زندگی را،
نباید صرف چیزهای کم بها کرد.
چیزهای کم بها،چیزهایی اند که مرگ آن ها را از ما می گیرد.
زندگی را باید صرف اموری کرد که مرگ،
نمی تواند آن ها را از ما بگیرد.
زندگی،
کاروانسرایی ست که شب هنگام در آن اتراق می کنیم.
و سپیده دمان از آن کوچ می کنیم.
فقط چیزهایی اهمیت دارند که،
وقت کوچ ما از خانه بدن،
با ما همراه باشند.
خداوند گفته است :
من گنجی مخفی بودم.
دوست داشتم شناخته شوم.
آفریدم آفریدگان را،
تا شناخته شوم.
بنابراین، خداوند آفریدگان را آفریده است،
زیرا دوست داشته است که بیافریند.
او آفریده است تا در آیینه جان فهیم آفریدگان،
دیده و شناخته شود.
شناخت، همسنگ علم اصطلاحی نیست.
شناخت چیزی ست از جنس تاملی ژرف;
بنابراین،
تنها چیزی که ارزش عمر کوتاه و تکرار ناپذیر ما را دارد،
معرفت بر الله و به خود آیی است;
شناخت برین است;
آگاهی کیهانی ست;
تامی ژرف است;
مراقبه و اتصال است.
تنها با اتصال است که انسان آن گنج مخفی را می یابد.
زندگی، کاروانسرایی ست که شب هنگام در آن اتراق می کنیم.
و سپیده دمان از آن کوچ می کنیم.
فقط چیزهایی اهمیت دارند که،
وقت کوچ ما از خانه بدن، با ما همراه باشند.
دنیا چیزی نیست که آن را واگذاریم.
دنیا چیزی ست که باید آن را برداریم و با خود همراه کنیم.
ترک دنیا راهی نیست که به بلوغ معنوی و آگاهی کیهانی بینجامد.
سالکان حقیقی حقیقت، بهره خود از دنیا را فراموش نمی کنند.
آن ها هر آن چه را که زندگی در اختیارشان می گذارد برمی گیرند.
آن ها می دانند که همه این زندگی با شکوه،
هدیه ایست از طرف خداوند.
آن ها موهبت الهی را بر نمی گردانند.
کسانی که از دنیا روی بر می گردانند،
نگاهی تیره و یاس آلود دارند.
آن ها دشمن زندگی و شادمانی اند...
نباید از زندگی گریخت.
باید مستانه و شادمانه،
به چالش های پر مخاطره زندگی تن سپرد.
چگونه می توان از زندگی گریخت،
و خود را پشت سر گذاشت!؟
ما همه پاره ای از زندگی هستیم.
زندگی در رگ های ما جاریست،
و در سینه ما می تپد.
سر آخر خداوند از من و تو خواهد پرسید:
"آیا زندگی را زندگی کرده ای؟"
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  سلام. از این که به وبلاگ من اومدین کمال تشکر را دارم و امیدوارم که لحظات خوبی را داشته باشین همه ی صفحات رو بخونین ادامه ی نوشته ها در صفحات بعد که شماره صفحات در انتهای همین صفحه هست کلیک کنین و بخونین. در ضمن با عضویت در وبلاگ راست کلیک شما فعال میگردد برای کپی مطالب نظر یادتون نره و در خبر نامه و وبلاگ ما عضو شوید. متشکرم. يــــاشـــار کـــــریـــمــــی ... موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
